Het taoïsme, ook wel daoïsme genoemd, is een oude Chinese filosofie en religie die zijn oorsprong vindt in het werk van de legendarische wijsgeer Laozi.
Het taoïsme richt zich op het begrip van de kosmische orde, het Tao, dat de bron is van alles wat bestaat. Centrale thema’s in het taoïsme zijn het streven naar harmonie met de natuurlijke stroom van het universum, het balanceren van tegenstellingen (yin en yang), spontaniteit en niet-doen (wu wei).
Het taoïsme is een van de drie bekendste oude Chinese filosofieën, naast het confucianisme en het boeddhisme. Het taoïsme ontstond 4 eeuwen voor onze jaartelling.
Het taoïsme stoelt op drie belangrijke boeken: De Tao Te Ching (Het boek van de Weg en de Deugd, de I Ching (Het Boek van de Verandering) en de geschriften van Zhuang Zi.
Taoïsten streven naar een eenvoudig en evenwichtig leven, waarbij ze zich richten op innerlijke rust, zelfcultivatie en het bereiken van eenheid met het Tao. Meditatie, ademhalingsoefeningen en rituelen worden gebruikt om spirituele groei en bewustwording te bevorderen.
Het taoïsme heeft ook invloed gehad op de traditionele Chinese geneeskunde, de vechtkunst tai chi en de kunst van feng shui.
Over het algemeen moedigt het taoïsme een diepgaand begrip aan van het natuurlijke ritme van het leven en streeft het naar een vredig en gebalanceerd bestaan in overeenstemming met de universele principes van het Tao.
Andere wereldgodsdiensten (levensovertuigingen) zijn in alfabetische volgorde:
bahá’í, boeddhisme, christendom, confucianisme, hindoeïsme, islam, jodendom en sikhisme.