In het christendom, jodendom en de islam wordt de ziel beschouwd als onsterfelijk. Na de dood oordeelt God over een verblijf in het hiernamaals.
In het hindoeïsme en boeddhisme wordt de ziel telkens opnieuw geboren in een ander lichaam, afhankelijk van karma. Deze cyclus van reïncarnatie eindigt pas wanneer de ziel bevrijd is. In het hindoeïsme door moksha, in het boeddhisme door nirvana.
Er bestaan ook spirituele stromingen waarin niet alleen mensen, maar ook dieren, planten en zelfs objecten een ziel bezitten.
Dit is bijvoorbeeld het geval bij animisme. Bomen, rivieren, bergen en gebruiksvoorwerpen hebben in deze visie ook een ziel.
In het sjamanisme wordt de ziel opgevat als iets dat het lichaam kan verlaten en reizen naar andere werelden. Sjamanen gebruiken rituelen en trance om contact te maken met die zielenwerelden.
Sommige filosofische en spirituele stromingen leggen de nadruk op de verbondenheid van de ziel met het universum. Een wereldziel, anima mundi, waaruit alle individuele zielen voortkomen en waarin zij terugkeren.
In moderne spirituele stromingen leeft het idee van een collectief bewustzijn waarin alle zielen met elkaar verbonden zijn.
De moderne wetenschap heeft geen aanwijzingen gevonden voor het bestaan van een ziel. Pogingen om haar te meten hebben geen sluitend bewijs opgeleverd.
Begin je dag beter met de Dagelijkse Gedachte. In je e-mail of in de app. Kijk op www.dagelijksegedachte.nl