Volgens epigenetica wordt de taal van ons innerlijke leven en onze omgeving omgezet in biologische signalen. Ze veranderen de genetische code niet maar bepalen wel welke genen actief worden en welke uitgeschakeld blijven.
Je kunt het vergelijken met een boek waarvan de tekst hetzelfde blijft maar waarbij sommige stukken worden onderstreept.
Zo kan stress genen activeren die je in een constante staat van paraatheid houden. Daarentegen stimuleren gevoelens van rust en verbondenheid juist genen die herstel en balans bevorderen.
Soms wordt de activatie van bepaalde genen overgedragen op nieuwe generaties. Kinderen en kleinkinderen van oorlogsslachtoffers kunnen bepaalde stressreacties vertonen zonder de oorlog zelf te hebben meegemaakt.
Spirituele stromingen spreken over de erfenis van ervaringen en gevoelens. In het sjamanisme heet dit voorouderlijke energie. Het boeddhisme kent het begrip vasana’s: onbewuste neigingen die generaties lang doorwerken. Ook in het holisme is het idee bekend.
Systemisch werk, met namen familieopstellingen, laat zien hoe oud verdriet of onverwerkt trauma in families kunnen blijven rondzingen. Epigenetica biedt hiervoor een mogelijke biologische verklaring.
Dat maakt epigenetica interessant. Als negatieve ervaringen en ongezonde leefstijl hun sporen kunnen nalaten, geldt dat waarschijnlijk ook voor positieve invloeden.
Hoewel verschillende verbanden inmiddels met wetenschappelijke onderzoeken aannemelijk zijn gemaakt, valt er nog veel te ontdekken.
Begin je dag beter met de Dagelijkse Gedachte. In je e-mail of in de app. Kijk op www.dagelijksegedachte.nl