Er wordt gebruikgemaakt van de theorieën van Bert Hellinger, een Duitse psychoanalyticus en systeemtherapeut. Hellinger werkt met een persoonlijk geweten en een collectief geweten om bepaalde mechanismen te beschrijven. Maar er zijn ook andere invloedrijke denkers en therapeuten, zoals Virginia Satir, Murray Bowen en Salvador Minuchin, die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van systemisch werk.
Systemisch werk gaat er vanuit dat problemen of conflicten niet alleen individueel worden ervaren maar vaak verband houden met bredere factoren zoals familiegeschiedenis, sociale omgeving, culturele achtergrond of organisatiestructuren.
Een veelgebruikte techniek binnen systemisch werk is familieopstellingen. Hierbij wordt een fysieke opstelling (rollenspel) gemaakt van representanten die personen of elementen binnen de familie vertegenwoordigen.
Het belangrijkste principe van systemisch werk is dat het individu niet los gezien kan worden van zijn of haar omgeving. Door het begrijpen en aanpakken van de systemische dynamieken kunnen positieve veranderingen optreden, niet alleen op individueel niveau, maar ook binnen de bredere context van relaties en systemen.
