Sacrale dans Het is een vorm van expressie die verbondenheid met het goddelijke, het transcendentale of het heilige zoekt. Het wordt ook wel spirituele dans genoemd en het wordt beoefend binnen verschillende spirituele en religieuze tradities over de hele wereld.
Sacrale dans kan dienen als een vorm van gebed, meditatie, ritueel of viering. Dit zijn enkele voorbeelden van sacrale dansvormen:
Sufidans: In de islamitische mystieke traditie van het soefisme wordt dans gebruikt als een manier om dichter bij God te komen. Draaiende bewegingen, zoals de bekende dans van de dervishes, symboliseren de zoektocht naar eenheid met het goddelijke.
Trancedans: Deze vorm van dans wordt geassocieerd met sjamanistische praktijken en wordt vaak gebruikt om in een veranderde bewustzijnsstaat te komen. Door repetitieve bewegingen en ritmische muziek kunnen dansers zich openstellen voor spirituele ervaringen en transformatie.
Dansmeditatie: Dans kan dienen als een vorm van meditatie, waarbij de focus ligt op het bewust aanwezig zijn in het lichaam en het volgen van de natuurlijke bewegingen. Voorbeelden hiervan zijn de Vijf Ritmes van Gabriëlle Roth en de Biodanza.
Dansrituelen: Binnen inheemse culturen worden dansrituelen uitgevoerd om verbinding te maken met voorouders, spirituele krachten of om seizoenen te eren.