Mandala’s bestaan uit geometrische patronen die vaak een weergave zijn van het universum of het innerlijke landschap van de mens. In de westerse wereld worden mandala’s vooral gebruikt voor zelfreflectie, stressvermindering en creatieve therapie. De kleuren, vormen en structuren in een mandala geven inzicht in iemands gevoelens en gemoedstoestand.
Mandala’s vinden hun oorsprong in het hindoeïsme en boeddhisme, waar ze al duizenden jaren worden gebruikt als visuele hulpmiddelen bij meditatie en rituelen. In Tibet worden zandmandala’s gecreëerd als een vorm van spirituele oefening, waarna ze weer worden vernietigd om de vergankelijkheid van het leven te symboliseren. Naast de cirkelvormige varianten bestaan er ook yantra’s – geometrische figuren binnen een vierkant, die vaak worden gebruikt bij tantrische meditatie.
Ook in de westerse wereld bestaan mandala-achtige ontwerpen. De beroemde roosvensters van de Notre-Dame in Parijs en andere gotische kathedralen hebben symmetrische, cirkelvormige patronen die een vergelijkbare symboliek van kosmische orde en spirituele verbinding uitdrukken.
Het tekenen, schilderen of kleuren van mandala’s wordt ingezet bij verschillende therapievormen, zoals bijvoorbeeld mandalatherapie en Jungiaanse psychologie.
Begin je dag beter met de Dagelijkse Gedachte. In je e-mail of in de app. Kijk op www.dagelijksegedachte.nl