Halo

Een halo is een stralende cirkelvormige aura of lichtkrans die rond het hoofd van een heilig of verlicht wezen wordt afgebeeld. Spiritueel wordt de halo beschouwd als een symbool van goddelijke genade, verlichting, spirituele volmaaktheid en heiligheid.

Een halo wordt gezien als een manifestatie van de spirituele energie en het verlichte bewustzijn van een individu. Halo’s wordt vaak geassocieerd met heiligen, engelen, goddelijke wezens en spiritueel verlichte leraren.

De term ‘halo’ is afgeleid van het Griekse woord ‘halos’, dat schijnsel of krans betekent. Het begrip heeft een lange geschiedenis.

Een stralende aura of lichtkrans rond heilige figuren is te vinden in vele oude culturen en religieuze tradities, zoals het oude Egypte, Griekenland, Rome, het hindoeïsme, het boeddhisme en het christendom.

De halo is een belangrijk visueel element in de westerse kunstgeschiedenis. Hij werd prominent gebruikt in christelijke kunst, waar de halo werd afgebeeld rond figuren zoals Jezus Christus, heiligen en engelen.

De vroegste afbeeldingen van halo’s zijn te vinden in de catacomben van Rome, die dateren uit de 2e en 3e eeuw na Christus.

Overigens is een halo ook een natuurverschijnsel. Een zonnehalo of zonnekrans is een optisch verschijnsel dat wordt veroorzaakt door de breking en weerkaatsing van zonlicht door ijskristallen in de atmosfeer.