In cliëntgerichte psychotherapie is de relatie tussen therapeut en cliënt gelijkwaardig. De therapeut biedt empathie, acceptatie en echtheid, en moedigt zelfontdekking en zelfontplooiing aan. Het doel is het vergroten van het zelfbewustzijn en het bevorderen van persoonlijke groei en verandering.
Cliëntgerichte psychotherapie is een gesprekstherapie die is gebaseerd op de technieken van de Amerikaan Carl Rogers (1902 – 1987). De relatie tussen therapeut en cliënt is gelijkwaardig. Dat is een belangrijk verschil met psychoanalytische stromingen waarbij de therapeut de autoriteit is.
Deze therapievorm streeft ernaar een ondersteunende en niet-oordelende omgeving te creëren waarin de cliënt zich veilig voelt om zijn of haar gedachten, gevoelens en ervaringen te delen.
De therapeut neemt een niet-directieve rol aan en laat de cliënt de leiding nemen over het therapeutische proces. De focus ligt op het begrijpen en exploreren van de innerlijke belevingswereld van de cliënt, met nadruk op zelfacceptatie en eigenwaarde.
Cliëntgerichte psychotherapie wordt toegepast bij verschillende psychische problemen en kan helpen bij het vergroten van zelfinzicht, het ontwikkelen van copingmechanismen en het bevorderen van persoonlijke groei en welzijn.