Wilhelm Reich was een volgeling van de psychoanalytische theorieën van Freud. Maar Reich voegde er een lichamelijke dimensie aan toe. Hij moedigde cliënten aan zich fysiek te uiten door de schreeuwen, schoppen, slaan, huilen enzovoort. Het lichaam verricht zo zelf een stuk therapeutisch werk. Op deze opvatting zijn verschillende vormen van Reichiaanse lichaamswerk gebaseerd.
