Krachtplekken

Krachtplekken of krachtplaatsen zijn plekken op aarde met een bijzondere spirituele, energetische of genezende kracht. Mensen voelen er een verhoogde energetische trilling.

Krachtplekken kunnen bergen, bossen, rivieren, watervallen of grotten zijn, maar ze kunnen ook door mensen worden gecreëerd. Bijvoorbeeld tempels, kerken en monumenten,

Bij krachtplekken wordt vaak gedacht dat ze een sterkere verbinding met universele energieën hebben (qi, prana). Hierdoor zouden ze plekken kunnen bijdragen aan spirituele ontwikkeling, genezing of bewustzijnsverruiming.

Er bestaat ook een theorie over leylijnen, die een soort energetische ‘ruggengraat’ van de aarde vormen die krachtplekken met elkaar verbinden.

Vroegere volken zouden deze plaatsen hebben ‘aangevoeld’ en er rituele plekken van hebben gemaakt. Een bekend voorbeeld is Stonehenge in Engeland. Eeuwenlang werden kerken en andere heiligdommen zodanig gebouwd dat het altaar op de plaats van het energiecentrum was gesitueerd.

De Aboriginals, de inheemse bevolking van Australië, staan bekend om hun diepe verbinding met het land. Het geloof in krachtplekken speelt een belangrijke rol in hun cultuur. Ze noemen deze plekken ook wel droomtijdlocaties.

Aboriginals bezoeken ze om te communiceren met hun voorouders, om hun verhalen door te geven aan de volgende generaties en om te genezen.