Osteopathie is een vorm van manuele geneeskunde die gericht is op het lichaam als een geheel. Het gaat uit van het principe dat het lichaam een zelfhelend mechanisme heeft. Osteopaten gebruiken manipulatie, massage en stretching om functies van het lichaam te verbeteren. Ze richten zich niet alleen op de symptomen, maar ook op de onderliggende oorzaken van de klachten.
Osteopathie maakt gebruik van de kennis uit de anatomie, embryologie, neurologie en fysiologie. Bij osteopathie vormt het lichaam een ondeelbare eenheid die functioneert als een ondeelbaar geheel. Organen beïnvloeden elkaar. Dat is de reden dat de pijn niet altijd zit waar de cliënt de pijn ervaart. De osteopaat probeert lichamelijke klachten terug te leiden naar de werkelijk oorzaak en behandelt deze. Daarbij richt de behandelaar zich niet alleen op botten, zoals veel mensen denken.