Bindweefselmassage bestaat uit gerichte en diepe druk op specifieke gebieden van het bindweefsel in het lichaam. In tegenstelling tot andere vormen van massage, richt bindweefselmassage zich alleen op bindweefsel dat diep onder de huid ligt.
Bindweefselmassage werd ontwikkeld door Elisabeth Dicke, een fysiotherapeut uit Duitsland, in de jaren twintig van de vorige eeuw. Ze ontdekte dat specifieke manipulaties van het bindweefsel gunstige effecten hadden op verschillende aandoeningen en pijnen.
Elisabeth Dicke introduceerde de bindweefselmassage als een specifieke behandelingsmethode voor verschillende medische aandoeningen, met name die gerelateerd waren aan het bindweefsel en het spierstelsel.
Haar werk legde de basis voor de moderne bindweefselmassage zoals we die vandaag kennen.
De diepe druk van bindweefselmassage is bedoeld om vastzittende spanningen, verklevingen en knopen in het bindweefsel los te maken. Hierdoor kan de massage soms pijn doen, vooral op plekken waar zich chronische spanning bevindt.