Iriscopie richt zich op de kleur, structuur en vlekjes in het oog om de mogelijke oorzaken van fysieke en psychische klachten te achterhalen. Volgens iriscopisten staat de iris in verbinding met organen en lichaamsfuncties.
Het idee is dat de iris fungeert als een soort plattegrond van het lichaam. De bovenkant van de iris wordt geassocieerd met het hoofd en de nek, het midden met de borstkas en longen, en de onderkant met de buik en benen. Het spijsverteringsstelsel wordt meestal rond de pupil geprojecteerd.
De beoefenaar van iriscopie gebruikt iriskaarten om de iris te ‘lezen’. Deze kaarten delen de iris op in segmenten die elk een ander deel van het lichaam vertegenwoordigen. Een donkere vlek, een lichte lijn; voor een iriscopist zijn dit aanwijzingen die iets kunnen vertellen over je fysieke en zelfs emotionele gesteldheid.
De iris is uniek voor elk individu, vergelijkbaar met vingerafdrukken. Zelfs bij eeneiige tweelingen verschillen de irissen. Vanwege hun betrouwbaarheid worden irissen vaak gebruikt voor biometrische identificatie.
Let op: Bezoek bij lichamelijke en psychische klachten altijd de huisarts.
Begin je dag beter met de Dagelijkse Gedachte. In je e-mail of in de app. Kijk op www.dagelijksegedachte.nl